class
{
เมธอด Main()
{
สเตตเมนต์;
..................
}
เมธอด name1()
{
สเตตเมนต์;
..................
}
เมธอด name2()
{
สเตตเมนต์;
..................
}
}
จากตัวอย่างเป็นการสร้างเมธอดอย่างง่ายขึ้นมาสองเมธอด ชื่อว่า name1 และ name2 โดยเมธอดทั้งสองจะเขียนไว้ในคลาสของโปรแกรม สำหรับภายในเมธอดจะประกอบด้วยสเตตเมนต์ต่าง ๆ ได้ตามที่ผู้เขียนโปรแกรมต้องการ ในการสร้างเมธอดแต่ละเมธอดจะมีรูปแบบดังนี้
modifiers return_type method_name(parameterList)
{
Statement;
[return]
}
modifiers ส่วนนี้จะมีหรือไม่มีก็ได้ ทำหน้าที่คล้ายกับการประกาศตัวแปร ถ้าหากเขียนเป็น public หมายความว่าสามารถเรียกใช้งานที่ใดก็ได้ ถ้าหากประกาศเป็น private จะเรียกใช้ได้ในคลาสเดียวกัน
return_type เป็นส่วนที่บอกว่าเมื่อเรียกใช้เมธอดนี้แล้วจะมีการคืนค่าหรือไม่ และคืนค่าเป็นข้อมูลประเภทใด ถ้าหากไม่มีการคืนค่าจะใช้คำว่า void แต่ถ้าหากมีการคืนค่าจะต้องระบุเป็นประเภทของข้อมูลที่จะคืนออกมา เช่น int, bool, double เป็นต้น
method_name เป็นชื่อของเมธอด การตั้งชื่อจะเป็นไปตามกฎการตั้งชื่อของตัวแปร แต่โดยมากแล้วมักจะใช้ตัวอักษรตัวเล็กในการตั้งชื่อ
parameterList เป็นส่วนที่ใช้ผ่านค่าเข้าไปในเมธอด ถ้าหากมีการผ่านค่าเข้าไปหลายตัวจะใช้เครื่องหมาย , คั่น ถ้าหากเมธอดไม่มีการผ่านค่าจะไม่มีส่วนนี้
return เป็นคำสั่งที่อยู่ท้ายเมธอด ใช้สำหรับส่งค่ากลับไป โดยใช้คำว่า return ตามด้วยชื่อตัวแปรหรือค่าข้อมูลที่จะส่งกลับ ถ้าหากเมธอดที่สร้างขึ้นเป็นเมธอดที่ไม่มีการคืนค่าจะไม่มีส่วนนี้
สำหรับเมธอดที่ไม่มีการคืนค่ามักเป็นเมธอดที่เขียนขึ้นมาเพื่อให้ทำงานบางอย่างที่จบได้ภายในตัวมันเอง การทำงานของเมธอดประเภทนี้จะคล้ายกับเป็นโปรแกรมย่อยโปรแกรมหนึ่ง ถ้าหากโปรแกรมหลักต้องการเรียกใช้เมธอดก็เรียกชื่อของเมธอดที่ต้องการได้ทันที และเมธอดที่สร้างขึ้นยังสามารถเรียกเมธอดอื่น ๆ เข้ามาร่วมทำงานได้เช่นกัน
ตัวอย่างการสร้างเมธอดอย่างง่าย
จากโปรแกรมเป็นการสร้างเมธอดชื่อ WelcomeMessage ที่เป็นเมธอดที่ไม่มีการผ่านค่าเข้าไป และไม่มีการคืนค่าออกมา เมื่อโปรแกรมหลัก Main ต้องการเรียกเมธอดนี้ขึ้นมาใช้งาน ก็จะเรียกชื่อเมธอด โดยเขียนว่า WelcomeMessage(); โปรแกมมก็จะทำงานทันที ผลลัพธ์จากการรันโปรแกรมเป็นดังนี้
